Powszechnie znany botoks to preparat uzyskiwany na bazie toksyny botulinowej. Należący do neurotoksyn jad kiełbasiany wytwarzany przez bakterie beztlenowe. To w rzeczywistości jedna z najsilniejszych naturalnych trucizn, natomiast preparaty pozyskiwane z toksyny botulinowej podane w odpowiednio małych dawkach są nie tylko bezpieczne dla zdrowia, ale także szeroko stosowane w medycynie od końca lat 70 XX wieku.

Początkowo botoks stosowano wyłącznie w celach leczniczych – najpierw w leczeniu zeza u dzieci, potem również w przypadku niektórych schorzeń neurologicznych (migreny). Stosowany jest również w terapii nadpotliwości czy bruksizmu.

Toksyna botulinowa powoduje stopniowe zahamowanie odbierania impulsów nerwowych przez mięsień, w obrębie którego podano botoks, stąd wzrost jego popularności, , gdy lekarze zaczęli go stosować także w celu rozluźnienia mięśni mimicznych twarzy, które są przyczyną powstawania zmarszczek. Środek ten doskonale redukujący zmarszczki, szczególnie w okolicach brwi (lwia zmarszczka), oczu, na czole czy okolic ust (tzw zmarszczki palacza).

Iniekcje toksyną botulinową zawsze poprzedzamy dokładnym wywiadem medycznym podczas konsultacji z lekarzem medycyny estetycznej. Ma to na celu zapewnienie pacjentowi maksimum bezpieczeństwa dla jego zdrowia i wykluczenie ewentualnych przeciwwskazań do zabiegu.

Lekarz decyduje jaką dobrać dawkę toksyny botulinowej dla potrzeb konkretnej terapii, w zależności od indywidualnych uwarunkowań. Botoks wprowadza się za pomocą mikroigły do mięśni usytuowanych tuż pod skórą. Zastrzyki z toksyny botulinowej są praktycznie bezbolesne dzięki zastosowanemu znieczuleniu miejscowemu.

Zabieg polega na wprowadzeniu preparatu w określony mięsień odpowiadający za mimikę konkretnej części twarzy. Efektem jest zmniejszenie czy zatrzymanie pracy mięśnia co zapobiega marszczeniu się skóry. Dzięki temu zmarszczki nie pogłębiają się, a co za tym idzie skóra wizualnie wygląda młodziej i zdrowiej.

Pierwsze efekty działania toksyny możemy zauważyć dopiero po około 5-6 dobach od wykonania zabiegu, co jest uwarunkowane indywidualnie. Pełen efekt jest widoczny po dwóch tygodniach od wykonania zabiegu.

Trzeba pamiętać, że działanie botuliny jest tylko czasowe, nie trwałe. W przypadku osób o bardzo żywej mimice twarzy, efekty mogą się utrzymywać maksymalnie 4 miesiące. U osób o bardziej statycznej mimice efekty utrzymują się zazwyczaj dłużej, do 6 miesięcy. Zabieg możemy powtórzyć zaraz po zaprzestaniu działania preparatu. Wbrew panującej opinii botoks nie uzależnia, ale efekty jego działania są tak doskonale widoczne, że pacjenci chętnie zapisują się na kolejne zabiegi.

Pocenie się ciała to naturalna reakcja fizjologiczna organizmu, która pozwala usunąć z niego uboczne produkty metabolizmu oraz toksyny. Pełni też funkcję termoregulacyjną. W procesie pocenia, ciało naturalnie ochładza się podczas wzmożonego wysiłku fizycznego lub w czasie upałów.

Nadpotliwość ciała, w tym nadmierne pocenie twarzy, głowy, nadmierne pocenie pod pachami czy nadmierna potliwość stóp to choroba, którą należy leczyć.

Celem leczenia nadpotliwości jest zablokowanie nerwów zaopatrujących gruczoły potowe w miejscach poddanych zabiegowi, co w efekcie prowadzi do uniemożliwienia nadmiernego wydzielania potu.

Nadmierną potliwość powodują gruczoły potowe o wzmożonej produktywności, których największa koncentracja znajduje się na dłoniowej stronie rąk, stopach, skórze pach i twarzy.

Podanie toksyny botulinowej znacząco zmniejsza, a wręcz hamuje produkcję potu przez gruczoły za to odpowiedzialne.

Nowe zakończenia nerwowo-mięśniowe, powstrzymane w rozwoju wyniku działania toksyny botulinowej, tworzą się w czasie od 4 do 12 miesięcy, dlatego pacjenci najczęściej cieszą się otrzymanym efektem przez około 4-6 miesięcy w przypadku zmarszczek, a efektem do 9 czy nawet 12 miesięcy w przypadku leczenia nadpotliwości.

Bruksizm to inaczej mimowolne zaciskanie i zgrzytanie zębami podczas snu oraz w ciągu dnia.

Leczenie bruksizmu jest bardzo ważne – często objawem są uporczywe bóle głowy lub uczucie ciągłego szumu i dyskomfortu w uszach, a także nadwrażliwość zębów, która wynika z uszkodzonego szkliwa.

Współcześnie jedną z popularniejszych metod leczenia bruksizmu jest zakładana na noc specjalna szyna. Niestety, nie zawsze metoda ta sprawdza się, lub jest skuteczna jedynie w początkowym stadium choroby. W innych przypadkach zaleca się użycie toksyny botulinowej.

Leczenie bruksizmu toksyną botulinową polega na spowolnieniu intensywności pracy mięśni poprzez wstrzyknięcie botoksu w konkretne miejsca twarzy. Dzięki takiemu optymalnemu rozluźnieniu mięśni uciążliwe zgrzytanie zębami ustaje. Warto podkreślić, że pozostałe mięśnie pracują bez zmian. Skutkiem ubocznym tego zabiegu jest wizualnie szczuplejsza twarz.

Metoda ta jest bezpieczna, bardzo skuteczna, a na jej efekty nie musimy długo czekać. Rezultaty utrzymują się przez ok. 6 miesięcy – po tym czasie należy powtórzyć zabieg. Dodatkowym plusem jest bezbolesność oraz krótki czas zabiegu, który trwa kilkanaście minut.

Dzięki tej metodzie można pozbyć się problemu na stałe. Wystarczy powtarzać zabieg dwa razy w roku przez okres 2 lat oraz zakładać szynę relaksacyjną na noc.

Kwas hialuronowy (HA – Hialuronic Acid) to glukozaminoglikan, substancja, która naturalnie występuje w naszym organizmie. W zdecydowanie największej ilości występuje w naszej skórze.

Wiąże w skórze wodę i odpowiada za jej prawidłowe nawilżenie. Stymuluje wytwarzanie nowego kolagenu. Wraz z upływem czasu, kwasu hialuronowego w naszym ciele ubywa, dlatego medycyna estetyczna umożliwia uzupełnienie jego niedoboru, poprzez zabieg wypełnienia kwasem hialuronowym. Używa się go do poprawy owalu twarzy, wypełniania zmarszczek, ujędrniania skóry oraz poprawy kształtu ust i nosa.

W medycynie estetycznej stosuje się 2 główne rodzaje kwasu hialuronowego – usieciowany i nieusieciowany.

Kwas hialuronowy nieusieciowany stosowany jest w celu nawilżenia skóry. Utrzymuje się w tkance od kilku dni do około miesiąca. Podaje się go w głąb skóry cienką i krótką igłą w formie punktowych nakłuć po wcześniejszym zastosowaniu znieczulenia miejscowego kremem znieczulającym.

Kwas hialuronowy usieciowany to typowy wypełniacz. Czas z jakim utrzymuje się w tkance zależy od stopnia jego usieciowania, miejsca podawania oraz indywidualnych cech pacjenta. Im kwas hialuronowy jest bardziej usieciowany, tym dłużej zachowuje się w tkance, natomiast efekty zabiegu wypełniania kwasem hialuronowym utrzymują się średnio od 6 do 18 miesięcy.

Efektem wypełniania kwasem hialuronowym jest likwidacja jego niedoboru. Następuje poprawa procesu wiązania wody w komórkach, a co za tym idzie, poprawa objętości skóry w miejscach gdzie wystąpiło zwiotczenie. Kwas hialuronowy usieciowany przynosi natomiast doskonałe efekty przy modelowaniu twarzy, nosa czy kości policzkowych.

Zabiegi kwasem hialuronowym przede wszystkim przywracają skórze sprężystość, jędrność, nawilżają ją i wyraźnie spłycają zmarszczki. Obecność kwasu hialuronowego jest niezwykle istotna, gdyż odpowiada za prawidłową gospodarkę wodną naszej skóry. Terapia kwasem hialuronowym ma również na celu uzupełnienie jego niedoboru.

Zastosowanie kwasu hialuronowego w terapii ma uzasadnienie w przypadku spłycenia blizn ( np. poopreracyjnych) czy wypełniania ubytków w skórze.

Wskazaniami do podania kwasu hialuronowego są:
• zmarszczki mimiczne
• dolina łez, czyli głębokie cienie pod oczami
• bruzdy nosowo – wargowe
• linie marionetki, czyli opadające kąciki ust
• zmarszczki palacza, czyli zmarszczki wokół ust
• wąskie lub małe usta
• zmarszczki na szyi i dekolcie
• opadające policzki
• starzenie się dłoni

Przygotowanie do zabiegu kwasem hialuronowym

W dniu, w którym przeprowadzane jest wstrzykiwanie kwasu hialuronowego, a także dzień wcześniej i później, nie należy pić alkoholu, zażywać witaminy E ani aspiryny.

Pierwsze efekty podania kwasy hialuronowego widoczne są natychmiast, a ostateczne w ciągu kilku dni. Efekt utrzymuje się 12-18 miesięcy, przy czym ok. 15% efektu zostaje zachowane na dłużej, ponieważ naturalnie wytworzony kolagen pozostaje w skórze.

Częstotliwość ostrzykiwania kwasem hialuronowym jest sprawą indywidualną. Zazwyczaj zabieg powtarzany jest co 12 – 18 miesięcy, maksymalnie 2 lub 3 razy – później efekt utrzymuje się przez wiele lat.

Przeciwwskazania do zabiegu kwasem hialuronowym
zabiegi kwasem hialuronowym są bezpieczne, jednak jak w przypadku każdego zabiegu medycyny estetycznej, istnieją pewne określone przeciwwskazania:
• ciąża i karmienie piersią
• aktywne stany zapalne (angina)
• zmiany zapalne w obszarze planowanego zabiegu (trądzik, opryszczka)
• choroby immunologiczne z kręgu kolagenoz, skłonność do tworzenia blizn przerostowych
• rozchwiana cukrzyca
• przyjmowanie antykoagulantów, kosteroidów
• bielactwo, łuszczyca
• zapalenie zatok
• zmiany okołowierzchołkowe zębów (leczenie stomatologiczne 2 tygodnie wstecz)
• nowotwory
• miejsca ostrzyknięte wypełniaczem permanentnym

Doskonałe efekty nawilżające i modelujące przynosi wypełnianie ust kwasem hialuronowym.
W przypadku zastosowania kwasu hialuronowego nieusieciowanego efektem jest przede wszystkim nawilżenie skóry.
Kwas usieciowany umożliwia modelowanie, kształtowanie oraz powiększanie zwiotczałych ust.

Wskazania do zabiegu:
• Powiększenie jednej wargi lub obu warg
• Korekcja kształtu ust (niwelowanie asymetryczności)
• Korekcja konturu ust
• Podnoszenie kącików ust
• Ujędrnianie ust / nawilżanie ust

Modelowanie i powiększanie kwasem hialuronowym ust wykonujemy pod znieczuleniem. Po zabiegu przez kilka dni może występować lekki obrzęk, ale właściwie od razu można wrócić do codziennej aktywności.

Trwałość efektów wypełniania czy modelowania kwasem hialuronowym jest uzależniona od kilku czynników. Kwas hialuronowy – jako substancja naturalna jest samoistnie usuwany przez organizm.

Po zabiegu powiększania ust kwasem hialuronowym może się pojawić chwilowy obrzęk utrzymujący się od 2 do 4 dni, siniaczki / krwiaczki, ustępujące w ciągu 5 dni i krótkotrwała bolesność dotykowa.

Ostateczny efekt powiększania widoczny jest po ok. 2 tygodniach, kiedy kwas hialuronowy „ułoży się” w tkankach. Do tego czasu może być niekiedy wyczuwalne niewielkie stwardnienia tkanek.

Osoby mające skłonność do występowania opryszczki powinny stosować profilaktycznie przez 3 dni przed zabiegiem leki p/wirusowe np. Hascovir / Heviran, leki te należy kontynuować przez 2 dni po zabiegu.

Otrzymane rezultaty utrzymują się zazwyczaj od 6 do 12 miesięcy, a w niektórych przypadkach nawet do 18 miesięcy. Czas utrzymywania się efektów zabiegu kwasem hialuronowym zależy m.in. od uwarunkowań genetycznych, prowadzonego trybu życia, diety czy też miejsca na ciele, w którym uzupełniono braki.

Przeciwwskazaniami do wykonania zabiegu są:
• ciąża
• karmienie piersią
• miejscowe problemy skórne (aktywny trądzik lub aktywna opryszczka)
• skłonność do powstawania blizn przerostowych
• nadwrażliwość na kwas hialuronowy, czy też choroby układu immunologicznego

Przeciwwskazaniem nie jest za to wiek – z zabiegu mogą skorzystać pacjenci w każdym wieku.

Mezoterapia igłowa w medycynie estetycznej ma bardzo szerokie zastosowanie. Od nawilżenia skóry po leczenie blizn i rozstępów oraz cellulitu.

Polega na wstrzykiwaniu substancji leczniczych bezpośrednio w miejsca zmienione chorobowo. W ostatnich latach za jej pomocą leczy się w szczególności cellulit, regeneruje i poprawia wygląd skóry oraz zapobiega łysieniu.

Jest to metoda niechirurgiczna i w pełni naturalna, przynosząca długotrwałe rezultaty. Należy pamiętać że mezoterapia igłowa okazuje się skuteczna tylko wówczas, gdy stanowi serię zabiegów wykonywanych regularnie przez dłuższy okres.

W medycynie estetycznej do mezoterapii wykorzystuje się najczęściej gotowe preparaty, produkowane pod kątem likwidacji konkretnego problemu. Odpowiednio dobrany preparat podziała na suchą, ziemistą skórę, ze śladami po przebytym trądziku lub przebarwieniami posłonecznymi. Pomaga w przypadkach występowania cieni pod oczami czy worków pod oczami.

Zabieg, podobnie jak wszystkie procedury medyczne, poprzedzony jest wnikliwą konsultacją lekarską.
Pozwala to zweryfikować wskazania i ewentualne przeciwwskazania do przeprowadzenia zabiegu.
Jednocześnie w zależności od uwarunkowań i potrzeb pacjenta, lekarz dobiera odpowiedni rodzaj nici oraz rozmiar igły, którą przeprowadza się zabieg.

Nici stosowane przez dr Annę Podlaską sa to nici liftingujące PDO wykonane są z rozpuszczalnej substancji PDO, polidioksonanu. Zasadniczo nici można podzielić na nici biorewitalizujące i nici liftingujące. Do nici biorewitalizujących zalicza się nici PDO cieńsze, bez haczyków. Nici liftingujące to te, które zawierają haczyki pozwalające na podciągnięcie tkanki.
Nici te w ciągu kilku miesięcy od zabiegu stopniowo się rozpuszczają, jednocześnie stymulują syntezę kolagenu, fibroblastów i angiogenezę.
W efekcie obszary poddane leczeniu stają się sprężyste i nie wiotczeją. Skóra staje się gładsza i rozświetlona, zmarszczki spłycają się, a owal twarzy się podnosi, pory ulegają zwężeniu, a wszystkie obwisłe tkanki wzmacniają się. Jednocześnie napinają i powodują lifting skóry.

Całkowity czas rozpuszczania wynosi 180 – 210 dni, a efekty zabiegu utrzymują się nawet do 3 lat.